1. Presentación persoal

2. Documentación do proxecto

3. Xeneralidades do proxecto       

4. Uns enlaces dixitais

5. Evaformacion

          https://evaformacion.edu.xunta.gal/

          Unhas pinceladas

6. Acceso ao catálogo. Contidos Dixit

7. Crear un curso. Elixir materia.

8. Matricular ao alumnado

9. Modo de visualización: Formato temas - Formato Menú. Número de seccións

10. Foro de novas

11. Foro de dúbidas

12. Inserir libro de Edebé

13. Libros de Planeta

14. Libros de Netex

15. Crear etiquetas

16. Crear páxinas

18. Publicar un vídeo

18. A mensaxería

19. O calendario

20. Crear tarefas en Moodle

21. A avaliación no EVA

22. Configuración da avaliación no EVA e en Websdinamicas

22. Curso modelo coa avaliación configurada

       Curso en branco coa avaliación configurada: https://blog.atio.es/sites/blog/files/inline-images/aval/avaliaci%C3%B3n.mbz

Son moitos os alumnos que teñen que repetir varias veces unha tipoloxía de exercicio para afianzar o algoritmos de resolución do mesmo. Ademais, os rapaces precisan ter a seguridade que están resolvendo ben o exercicio, e para isto que mellor que facilitarlle o resultado final do exercicio.

Para empregar este recurso na aula, o profesor imprime tantas follas do pdf como alumnos ten na aula e reparte cadanseu boletín. Vexamos un exemplo:

Código Latex deste documento: https://atio.es/pub/ficheiros/download.php?file=../boletin_atio.zip 

Como podemos observar, trátase dun documento elaborado para 6 alumnos distintos. Imprimiríanse os 6 boletíns e cada alumno ou alumno faría o seu. Se nos fixamos, os valores que aparecen nos diferentes exercicios son distintos para cada boletín.

En ocasións, un alumno ou alumna no sabe moi ben como se resolve. Sen embargo ao facilitarlle o resultado, fai unha especie de enxeñería inversa para descubrir a forma de resolvelo. Outras veces, decide copiar polo compañeiro do lado, cousa moi positiva porque o compañeiro cúbrese de gloria, por é profe por uns instantes. Pero, cos exercicios automatizados, ben é certo que pode copiar a forma de facelo, pero non os resultados, o que lle obriga a pensar.

Probablemente, se chegaches lendo ata aquí, penses que isto non é para ti, pois non sabes nada de código e é o máis parecido ao chino. Realmente non tes porque coñecer todas as funcionalidades nin moito menos. Trátase de ir metendo exercicios e ir probando. Anímate!

Vexamos como podemos elaborar un boletín de exercicios con valores automatizados, é dicir, con variables que collen valores de forma automática e ademais facilitámoslle a resposta aos nenos.

Creación dun boletín

Antes de nada debemos ter instalado un editor unha distribución Latex. Está explicado aquí:

https://blog.atio.es/node/374

E tamén resulta interesante analizar esta nova, onde explico como se incrusta código Python nun documento Latex:

https://blog.atio.es/node/376

 

1. Descargamos o documento mestre seguinte: https://atio.es/pub/ficheiros/download.php?file=../exercicios_aleatorios.zip  

2. Comprimimos o ficheiro e podemos visualizar algo así:

3. Abrimos o ficheiro main.tex e analicemos o contido:

\documentclass[12pt, a4paper]{article}
\include{configs/paquetes}
\ExplSyntaxOn
\cs_new_eq:NN \Repeat \prg_replicate:nn
\ExplSyntaxOff
\title{Boletín de exercicios}
\author{}
\date{}
\begin{document}
%Número boletíns que desexamos crear (por defecto 1)
\Repeat{1}{  
    \textbf{\practica}
    \vspace{2mm}
    \begin{enumerate}
        \item \input{exercicios/exercicio1.tex}
        \item \input{exercicios/exercicio2.tex}     
    \end{enumerate}
    \clearpage
}    
\end{document}

Do código anterior podemos modificar o title, engadir un autor, aínda que neste exemplo non os vou empregar. Tamén debemos modificar o número de boletíns que desexamos crear. Por exemplo, no caso de ter 25 alumnos na aula, deixaríamos o valor repeat así

a. Número de boletíns (main.tex)

\Repeat{25}{

E xa metidos dentro do repeat

b. Título da práctica (main.tex)

\textbf{\practica}

O título da práctica está configurado dentro do cartafol configs e no ficheiro docstyle.sty. Concretamente na seguinte liña:

\newcommand\practica{Práctica de electricidade}

c. Chamada aos diferentes exercicios (main.tex)

  \begin{enumerate}
        \item \input{exercicios/exercicio1.tex}
        \item \input{exercicios/exercicio2.tex}     
  \end{enumerate}

Neste exemplo, estamos chamando a dous exercicios, que están editados no cartafol exercicios. Engadiríamos máis liñas para chamar ao exercicio 3, 4..

\item \input{exercicios/exercicio3.tex}

d. Creación dun exercicio

Abrimos o cartafol exercicios e editamos por exemplo o exercicio 1

\begin{pycode}
from numpy import *
v=random.choice([10,20,30,40,50])
r=random.choice([2,3,4,5])  
i ="{0:.2f}".format(v/r)                  
\end{pycode}
Conéctase unha resistencia de \py{r} k$\Omega$ a unha pila de \py{v} V. Cal é a intensidade de corrente eléctrica que percorre o circuíto?

Solución: I= \py{i} A

Todo o qeu vai entre as etiquetas \begin{pycode} e \end{pycode}, é o código Python.

Na seguinte liña faise un sorteo entre os valores que están entre os corchetes: 10, 20...Obviamente podemos engadir os que queiramos. Cantos máis teñamos menos posibilidades teremos que se repitan nos diferentes boletíns. O valor sorteado asignámolo á variable v.

v=random.choice([10,20,30,40,50])

Seguidamente calculamos a división das dúas variables v e r, e coa etiqueta "{0:.2f}".format, imprimimos o resultado con dous decimais. O resultado deste cálculo empregarémolo máis tarde, para facilitarlle o resultado final aos alumnos.

i ="{0:.2f}".format(v/r)

Una vez finalizada a parte do código procedemos co enunciado do exercicio:

Conéctase unha resistencia de \py{r} k$\Omega$

Para chamar a unha variable sorteada na parte de cálculo farémolo co seguinte código:

\py{r}

E xa por último imprimimos a solución, que calculamos anteriormente na parte de cálculo

Solución: I= \py{i} A

e. Ficheiros de configuración

Pero todo isto non funcionaría sen o emprego de diferentes librerías ou paquetes de latex. No ficheiro paquetes.tex, incluiremos todas as queiramos. A medida que vaiamos aprendendo latex, iremos perfeccionando este ficheiro. Pero para arrancar pode valer o que vos deixo de exemplo.

E outro dos ficheiros importantes é o docstyle.sty, que ven a ser un páxina de estilos do documento. Coma sempre pódese personalizar. Vexamos algún elemento a modificar.

i. Título da práctica. Como vimos, en main.tex utilizámolo.

\newcommand\practica{Práctica de electricidade}

ii. Tipo de fonte tipográfica

\renewcommand{\familydefault}{\sfdefault}

iii. Texto que queiramos no cabeceiro o no pé de páxina

Por exemplo no lado esquerdo imprimimos o departamento didáctico, que definimos máis arriba en: \newcommand\departamento{Departamento de tecnoloxía} :

\lhead{
\scriptsize\textbf{\departamento}

E no lado dereito imprimimos o logotipo do departamento. Trátase dunha imaxe co nome de tux.png que está no cartafol imaxes. E para imprimila no documento empregamos as seguintes liñas

\rhead{
%logotipo do departamento
\includegraphics[scale=0.35]{tux.png}

Compilación do documento

Tal e como escribín na nova https://blog.atio.es/node/376, nos documentos Latex que teñan incrustado código python debemos de empregar tres instrucións, que pode cambiar a relativa a pythontex, en función de onde decidamos instalar esta utilidade, se é que non está instalada de forma nativa no sistema.

pdflatex --shell-escape -synctex=1 -interaction=nonstopmode *.tex

python3 /usr/share/texlive/texmf-dist/scripts/pythontexpythontex3.py *.tex  (se temos instalado textlive-full)
python3 /usr/share/texmf-dist/scripts/pythontex/pythontex3.py *.tex

pdflatex --shell-escape -synctex=1 -interaction=nonstopmode *.tex

A posibilidade de introducir código Python nun documento Latex, otórgalle a estes unha capacidade de edición de contidos incríbel. Pódense crear exercicios con datos automatizados e aleatorios e incluso se lle pode facilitar a resposta correcta ao alumno, permite a representación de funcións e gráficos de diferentes tipos, o análise dun ficheiro con datos: cálculo de medias, varianzas, etc. Tamén podemos imprimir nun pdf distintos mapas de Google Maps. Vexamos como se instala a librería Pythontex, que é a protagonista desta maxia.

 

Primeiramente comprobamos se está instalada pythontex no sistema operativo. Tan só temos que abrir o emulador de terminal e escribir pythontex. No caso de instalar texlive-full, xa dispoñemos desta ferramenta, que está na ruta:
 

/usr/share/texlive/texmf-dist/scripts/pythontex

 

Se a distribución coa que traballas non recoñece o comando pythontex á hora de escribilo no terminal, debemos instalar esta ferramenta segundo os seguintes puntos:

1. Descarga da librería pythontex

Páxina oficial: https://ctan.org/pkg/pythontex

Ligazón para a súa descarga: https://mirrors.ctan.org/macros/latex/contrib/pythontex.zip

2. Descomprimimos e instalamos

Abrimos un terminal no cartafol e executamos as seguintes intrucións:

latex pythontex.ins

 

E con esta orde xérase o ficheiro pythontex.sty

Seguidamente executamos o seguinte:

su root (introducimos o contrasinal)

python pythontex_install.py

E aparece un diálogo mediante o cal nos pregunta pola ruta na que queremos instalar o pythontex. Escollemos a opción 1

E instala na seguinte ruta:

/usr/share/texmf-dist/scripts/pythontex

3. Editamos un ficheiro tex

Neste exemplo creamos un número aleatorio con Python. Introducimos o seguinte código no noso editor favorito:

\documentclass{article}
\usepackage[pyfuture=none,gobble=auto]{pythontex}
\begin{document}    
    Número aleatorio:
    \begin{pycode}
        from numpy import *
        r1=random.uniform(3,11)
        print (r1)                
    \end{pycode}    
\end{document}

Se o que desexamos é escoller un número dentro dunha serie deles definidos nun array, podemos facelo do seguinte xeito:

\documentclass{article}
\usepackage[pyfuture=none,gobble=auto]{pythontex}
\begin{document}    
    Número aleatorio:
    \begin{pycode}
        from numpy import *
        r1=random.choice([2,3,4,5,6])
        print (r1)                
    \end{pycode}    
\end{document}

Incluso podemos rescatar un valor calculado en Python e empregalo dentro do documento Latex. Ista propiedade é moi interesante, xa que nos permite crear exercicios con valores aleatorios e automatizados.

\documentclass{article}
\usepackage[pyfuture=none,gobble=auto]{pythontex}
\begin{document}    
    \begin{pycode}
        from numpy import *
        r1=random.choice([2,3,4,5,6])                   
    \end{pycode}
    Valor aleatorio: \py{r1}
\end{document}

 

4. Compilamos o ficheiro .tex

Abrimos o terminal na ruta na cal teñamos gardado o ficheiro anterior e executamos as tres ordes seguintes en orde:

pdflatex --shell-escape -synctex=1 -interaction=nonstopmode *.tex

python3 /usr/share/texmf-dist/scripts/pythontex/pythontex3.py *.tex

pdflatex --shell-escape -synctex=1 -interaction=nonstopmode *.tex

Se abrimos o ficheiro pdf que se xerou no mesmo cartafol no cal está situado o ficheiro tex, visalizamos o resultado:

Resulta moi cómodo crear uns alias dos comandos para evitar recordar ordes tan longas ou ter que andar copiando e pegando no terminal. Para isto editamos o ficheiros .bashrc do usuario que utilicemos

cd ~

nano .bashrc

E engadimos ao final do ficheiro os seguintes alias:

alias plx='pdflatex --shell-escape -synctex=1 -interaction=nonstopmode'

alias ptx='python3 /usr/share/texmf-dist/scripts/pythontex/pythontex3.py'

Para gardar prememos a combinación de teclas Ctrl + o e para saír Ctrl + x

E seguidamente para cargar estes alias, podemos reiniciar o equipo ou escribir:

source ~.bashrc

Se empregamos os alias anteriores procederiamos do seguinte xeito para compilar o ficheiro tex:

plx *.tex && ptx *.tex && plx *.tex

5.  importar librerías Python

Nos seguinte exemplos debemos importar librerías Python.

apt install python-sympy python-numpy python-scipy python-matplotlib

 

6. Outros exemplos

a. Outra forma de chamar a comandos Python

\documentclass{article}
\usepackage[pyfuture=none,gobble=auto]{pythontex}
\begin{document}
    Sabes que $2^{65} = \py{2**65}$?    
\end{document}

E compilando, obtemos:

b. Inserir gráficos no documento final

Con Python podemos crear moitos gráficos a partir de datos numéricos. Na seguinte páxina dispoñemos de moitos tipos de gráficos e do seu código python para crealos. Facendo unha labor de adaptación podemos empregalos en Latex. Vexamos un exemplo:

\documentclass{article}
\usepackage[pyfuture=none,gobble=auto]{pythontex}
\begin{document}
    \begin{pycode}
        from pylab import *
        t = arange(0.0, 2.0, 0.01)
        s = sin(2*pi*t)
        plot(t, s)
        grid(True)
        # MATLAB style
        xticklines = getp(gca(), 'xticklines')
        yticklines = getp(gca(), 'yticklines')
        xgridlines = getp(gca(), 'xgridlines')
        ygridlines = getp(gca(), 'ygridlines')
        xticklabels = getp(gca(), 'xticklabels')
        yticklabels = getp(gca(), 'yticklabels')
        setp(xticklines, 'linewidth', 3)
        setp(yticklines, 'linewidth', 3)
        setp(xgridlines, 'linestyle', '-')
        setp(ygridlines, 'linestyle', '-')
        setp(yticklabels, 'color', 'r', fontsize='medium')
        setp(xticklabels, 'color', 'r', fontsize='medium')
        show()
    \end{pycode}
\end{document}

E despois de compilalo obtemos esta vista:

c. Enviar unha función a un pdf

\documentclass{article}
\usepackage[pyfuture=none,gobble=auto]{pythontex}
\pgfplotsset{compat=1.17}
\usepackage{pgfplots}
\usepackage{graphicx}
\begin{document}
    \begin{pycode}
        from pylab import *
        t = arange(0.0, 2.0, 0.01)
        s = sin(2*pi*t)
        plot(t, s)
        grid(True)
        # MATLAB style
        xticklines = getp(gca(), 'xticklines')
        yticklines = getp(gca(), 'yticklines')
        xgridlines = getp(gca(), 'xgridlines')
        ygridlines = getp(gca(), 'ygridlines')
        xticklabels = getp(gca(), 'xticklabels')
        yticklabels = getp(gca(), 'yticklabels')
        setp(xticklines, 'linewidth', 3)
        setp(yticklines, 'linewidth', 3)
        setp(xgridlines, 'linestyle', '-')
        setp(ygridlines, 'linestyle', '-')
        setp(yticklabels, 'color', 'r', fontsize='medium')
        setp(xticklabels, 'color', 'r', fontsize='medium')
        plt.savefig('figure.png',dpi=200)        
    \end{pycode}
\IfFileExists{figure.png}{
    \includegraphics{figure}
}{}
\end{document}

Pero para compilalo, debemos de chamar aos tres comandos, pero por separado. Cando remate un executamos o outro:

plx *.tex

ptx *.tex

plx *.tex

Ben é certo que para comezar a editar en Latex tan só temos que crear un fichiero coa extensión tex e comezar cunhas cantas instrucións sinxelas. Dispoñemos de moita información na web. Por exemplo:

https://ondiz.github.io/cursoLatex/

https://ondahostil.wordpress.com/curso-no-convencional-de-latex/

https://es.overleaf.com/learn

Sen embargo, se os gusta que todos os documentos presenten as mesmas características: marxes, sangrado, tipo de fonte, etc, o mellor é crear un documento mestre e aproveitalo en todos os documentos que fagamos. Na seguinte páxina dispoñemos o código de varias plantillas:

https://www.overleaf.com/latex/templates

Vexamos como podemos crear a estrutura do documento:

1. Creación do cartafol para o proxecto.

Por exemplo creamos un cartafol chamado documento_latex

mkdir documento_latex

cd documento_latex

2. Creación dos subcartafoles necesarios para o proxecto.

Por exemplo crearemos os seguintes: build, configs, imaxes, capítulos, anexos. Moi probablemente non sexan necesarios tantos, ou teñamos que crear outros a maiores.

mkdir build configs imaxes capitulos anexos

3. Creación do documento que chama ás librerías

Creamos o ficheiro paquetes.tex que gardamos dentro do cartafol build. O seu contido podería ser o seguinte:

%Desactivación dos warnings á hora de compilar relacionados coa carga de paquetes
\usepackage{silence}
\WarningFilter{latex}{You have requested package}
% Paquete para o soporte dos idiomas
\usepackage[utf8]{inputenc}
\usepackage[T1]{fontenc}
\usepackage[spanish]{babel}
%Paquete para permitir o xustificado con \justify
\usepackage{ragged2e}
% Marxes do documento
\usepackage[top=2cm,bottom=2cm,left=3cm,right=2cm]{geometry}
% Paquete para os encabezados e pés de páxina.
\usepackage{fancyhdr}
\usepackage{emptypage}  %evita encabezados ou pés en páxinas en branco
% Paquete para a manipulación de imaxes
\usepackage{graphicx}
% Paquete para os hipervínculos e marcadores do mn
\usepackage{hyperref}
%Paquetes para as táboas
\usepackage{float}
\usepackage{longtable}     %Por se a táboa ocupa máis dunha páxina
%Estilos APA
\usepackage{apacite}
%Paquetes para as matemáticas
\usepackage{amsmath, amsthm, amssymb}
%Paquetes para inserir gráficos
\usepackage{tikz}
\usetikzlibrary{shapes,arrows}
%Paquetes para inserir anexos
\usepackage{appendix}
%Paquete  para aliñar todas as imaxes.
\usepackage{adjustbox}
\adjustboxset*{center}
%Paquete personalizado co título do proxecto e fontes
\usepackage{configs/docstyle}
%Paquete para xerar texto aleatorio lorem ipsum
\usepackage{lipsum}
%Crear índices
\usepackage{imakeidx}
\makeindex[columns=3, title=Alphabetical Index, intoc]
%Definición da ruta na que se atopan as imaxes
\graphicspath{ {imaxes/} }

4. Creación do documento docstyle.sty

Dentro do cartafol configs creamos o fichiero docstyle.sty. Neste documento podemos crear novos comandos e configurar as fontes, sangrados de primeira liña. Tamén definimos o cabeceiro e pé de páxina

\ProvidesPackage{docstyle}
\newcommand\autor{Autor}
\newcommand\proxecto{Apuntes de Latex}

%fonte por defecto
\renewcommand{\familydefault}{\sfdefault}
%bibliografía
\setlength\bibitemsep{3\itemsep}
%sangría da primeira liña de párrafo
\setlength{\parindent}{0cm}

%configuración do cabeceiro e pe de páxina
\pagestyle{fancy}
\fancyhf{}
\lhead{
\scriptsize\textbf{\proxecto}
}
\cfoot{\thepage}

5. Creación do documento principal

Creamos o documento principal, por exemplo main.tex, que irá chamando aos difentes documentos que teñamos nos restantes cartafoles.

Podemos comezar co seguinte código, mediante o cal chamamos a librería de paquetes, e empregamos o comando personalizado proxecto, inserirmos imaxes ou inserimos información dos capítulos almacenados noutro ficheito tex, coo é o caso do capítulo 1

\documentclass[12pt, a4paper]{article}
\include{configs/paquetes}

\title{Aprendendo LaTeX}
\author{}
\date{}
\begin{document}    
    \maketitle
    \textbf{\proxecto}
    \vspace{10mm}
    \begin{center}
        \includegraphics[width=7cm]{plot}
    \end{center}  
    \vspace{10mm}
    \tableofcontents
    \break
    \section{Introduction}
    \lipsum[1-2]
    \input{capitulos/capitulo1.tex}
\end{document}

Podes descargar o documento resultante desde esta ligazón: https://atio.es/pub/ficheiros/download.php?file=../mestre_latex.zip

1. Instalar TeX Live

Para comezar a editar Latex debemos de instalar unha distribución TeX, que no caso de Linux o habitual é instalar texlive. Para proceder coa súa instalación, farémolo desde o terminal ou ben desde Synaptic

apt update

apt install texlive-full

2. Instalar un editor de Latex

Para editar código Latex en Linux, dispoñemos de moitas posibilidades. Sen embargo destaco dúas: TeXstudio e Visual Studio Code

a. TeXstudio

apt install textstudio

Tamén podemos descargar a última versión desde a páxina web oficial:

https://www.texstudio.org/

Configuramos o idioma da interface (primeiro apartado, General)

É importante engadirlle o corrector automático do idoma galego ao TeXstudio. Para iso descargamos o dicionario do galego da seguinte páxina:

https://extensions.libreoffice.org/en/extensions/show/corrector-ortografico-para-galego

E subimos e configuramos o dicionario no aprtadod e Comprobación do idioma > Corrección ortográfica

b. Visual Studio Code

Aínda que se pode facer por terminal, penso que o máis sinxelo é descargar o paquete .deb publicado na súa páxina web:

https://code.visualstudio.com/download

O primeiro que debemos de facer é instalar a extensión Latex Workshop

E debemos configurar a ruta de publicación para Latex. Para iso dirixímonos a File > Preferences > Settings. E configuramos a saída do seguinte xeito: %DIR%/build

Ademais podemos engadir a extensión Latex Snippets, e ir probando outras que nos parezan de interese.

E ademais, debemos de configurar o corrector automático do idioma galego. Quedou explicado neste post: https://blog.atio.es/node/372

O Visual Studio Code ou o seu fork Vscodium constitúen unha ferramenta moi potente á hora de programar. Ademais, tamén son unha ferramenta fantástica para editar texto, por exemplo cando escribimos na linguaxe Latex. Sen embargo, por defecto, non temos dispoñible o corrector automático en Galego. Vexamos un xeito de engadirlle esta funcionalidade.

1. Instalación do Visual Studio Code en Debian

Dirixímonos á páxina do proxecto e descargamos o paquete .deb

https://code.visualstudio.com/

E procedemos a instalalo, tanto co gDebi como desde o terminal

 

2. Descargar a extensión do dicionario en galego para LibreOffice

https://extensions.libreoffice.org/en/extensions/show/corrector-ortografico-para-galego

Procedemos a descargalo dicionario

Unha vez descargado mudamos a extensión oxt a zip

E unha vez que teñamos o ficheiro coa extensión zip, procedemos a a descomprimilo

Copiamos os ficheiros gl.aff e gl.dic ao cartafol. Previamente teremos que escalar aos permisos de root

su root

cp gl.* /usr/share/hunspell/

E seguidamente facemos unha ligazón simbólica ao cartafol /home/usuario/.config/Code/Dictionaries. Obviamente se o nome de usuario é outro debemos de mudar "usuario" polo nome de usuario correspondente.

ln -s /usr/share/hunspell/* /home/usuario/.config/Code/Dictionaries

 

3. Instalar no Visual Studio Code a extensión SpellRight

Abrimos o Visual Studio Code e prememos no botón das Extensións

E procuramos a extensión Spell Right

E procedemos a instalala. Seguidamente pinchamos en Settings da propia extensión Spell Right

 

E debemos dirixirnos ao apartado Spellright: Language. Clic en Edit in settings.json

E no apartado de spellright.language, deixámolo do seguinte xeito:

E probamos se marca as faltas de ortográficas nun documento

E se colocamos o rato sobre a palabra con erro, podemos pinchar en View Problem e o sistema indicaranos unha suxestión:

Á hora de instalar unha impresora nun sistema gnu/Linux, pódense presentar moitas casuísticas. O primeiro que debemos de ter en conta é que para que funcione, o sistema operativo debe de contar cos drivers apropiados, é dicir cun software que permita comunicarse co periférico. En base a isto, podémonos atopar con diferentes casuísticas:

1. O driver da impresora xa está instalado na distribución.

a. Empregamos a interface do sistema

 Aplicativos > Sistema > Printers

Clic en Agregar, e procédese coa instalación escollendo o modelo de impresora e seguindo as diferentes fiestras

b. Aplicativo CUPS

Tamén podemos instalar a impresora empregando unha ferramenta chamada CUPS.

Pero esta ferramenta non está no menú das diferentes aplicacións. Para acceder á mesma, debemos de abrir o navegador, por exemplo o Mozilla Firefox ou o Google Chrome. E na barra de direccións, escribir o seguinte:

http://localhost:631

Seguidamente pinchamos e Administration > Add Printer

E inserimos o usuario root e o contrasinal deste usuario

Seleccionamos a impresora e seguimos a as distintas ventanas para proceder coa instalación.

2. A distribución non ten instalados os drivers

Pero é moi probable que a distribución non posúa os drivers da impresora. Para isto deberemos de facernos con el. Vexamos as diferentes casuaísticas:

a. Drivers do fabricante

Moitos fabricantes publican os drivers das súas impresoras para o sistema operativo gnu/Linux. Pero hai outros que deciden non facelo atendendo ás súas políticas empresariais. Á hora de mercar unha impresora debemos de ter en conta se o fabricante ten publicados os drivers. Son moitas as marcas comerciais que así o fan, como Epson, HP, Brother

Por exemplo, descargaríamos os drivers dunha impresora Brother MFC-L2710DW

https://www.brother.es/soporte/mfc-l2710dw/descargas

No caso de Debian ou derivados como é Ubuntu, descargamos un paquete deb

E procedemos coa instalación do paquete, ben empregando o GDebi, ou co terminal, coa seguinte instrución:

dpkg -i mfcl2710dwpdrv-4.0.0-1.i386.deb

Pero con isto, despois da instalación dos drivers, xa aparece dispoñible  no sistema?. A resposta non sempre é a mesma. Depende. O máis probable é que teñamos que ir ao paso 1, e proceder coa súa instalación coa interface do sistema printing ou coa ferramenta CUPS.

b. Instalamos drivers coa axuda do terminal

En ocasións, os fabricantes non teñen publicado os drivers dalgún modelo de impresora, como por exemplo a Samsung ML-2010. Hai veces que as fontes do sistema operativo dispoñen de drivers creados pola comunidade de usuarios Linux mediante os cales podemos poñer en funcionamento a impresora. Vexamos uns cantos:

Paquetes foomatic

apt install foomatic-db foomatic-db-engine foomatic-db-gutenprint

apt install install foomatic-filters python-foomatic

Paquetes hpijs hplip (Impresoras hp)

apt install hpijs hplip hplip-data ijsgutenprint

apt install min12xxw openprinting-pdds printconf foo2zjs

Impresoras Samsung. Paquete SpliX

apt instal install splix

E despois de instalar algún destes paquetes, volvemos ao paso 1, e comprobamos se xa temos o driver instalado, e se é así, procedemos coa súa instalación.

c. Páxina OpenPrinting

E se o anterior non funcionou, podemos esgotar as posibilidades. A comunicade gng/Linux publica moitos drives de impresoras, que non forman parte das fontes do sistema operativo, pero que funcionan correctamente. É posible que non dispoñamos de todas as opcións da impresora, pero si as características básicas

https://www.openprinting.org/printers

Seleccionamos o fabricante e a impresora ou fotocopiadora a instalar. Por exemplo o fabricante das fotocopidadoras Ricoh non dispoñen de drivers para gnu/Linux. Pero si dispoñemos deles na páxina de openPrinting. Este exemplo non é moi bo, pois en CUPS xa dispoñemos do driver, sen necesidade de descargalo de OpenPrinting, pero en todo caso, vexamos como se faría:

E obtemos difentes opcións, e ademais neste caso dinnos que funciona correctamente

Dependendo da impresora, é posible que non podamos descargar paquetes DEB. Neste exemplo si o podemos facer no final da páxina, e polo tanto descargamos o paquete, e instalámolo co gdebi ou co terminal (dpkg -i paquete.deb), e despois agregamos a impresora coa interface de Linux ou ben coa ferramenta cups. Sen embago, a comunidade recomenda descargar un paquete PPD

Seguidamente abrimos a ferramenta CUPS: http://localhost:631

E clic en navegar, procuramos o fichieros PPD e pinchamos en Add Printer

3. Exemplos de instalación de impresoras

Mudando a conexión dunha impresora de lpd:// a socket://

Instalar unha impresora HP

Instalar unha impresora Brother

Instalar impresora Epson AL-M300DN

Konica Minolta Bizhub c258

Fotocopiadora Canon IR 3025N

Instalar blother MFC-L2710DW

 

 

1. Descargamos a aplicación da seguinte páxina

https://www.balena.io/etcher/

2. Descomprimos o ficheiro e gardámolo na ruta desexada

3. Para executalo empregaremos a seguinte orde:

./balenaEtcher-1.5.122-x64.AppImage --no-sandbox

4. Se desexamos que apareza no menú podemos empregar a ferramenta menulibre. Instálase coa seguinte orde

apt install menulibre