1. PRESENTACIÓN

2. NOVIDADES

3. CUALIFICACIÓN

4. AGUEIRO

En ocasións empregamos o Debian con escritorio XFCE nunha pantalla cunha alta resolución. Por unha banda gañamos en canto a resolución, sen embargo o tamaño das iconas diminúe de forma considerabel, e a navegación polo sistema operativo faise incómoda. Sen embargo é posibel incrementar o tamaño das fontes e das iconas:

1. Menú de aplicativos > executar programa

xfce4-settings-manager

No apartado de aparencia escollemos un tamaño personalizado de 125

Incrementar o tamaño da fonte a  125 (Opción PPP personalizada). Activamos suavizado, escollendo en Hinting (completo) e en Sub-pixel order (RGB)

No apartado de Escritorio seleccionamos o Tamaño de icona de 80

2. Menú de aplicativos > executar programa

xfce4-settings-editor

 Incrementamos o tamaño do cursor (a frechiña do rato)

Cando creamos unha función en autolisp deberemos de ser coidadosos de non empregar variables globais. Estas xeran conflitos noutras funcións, e procurar o erro as veces resulta tedioso. En autolisp, se non declaramos a función como local, por defecto será global. Para declarar unha variable como local deberemos de facelo nos parámetros da función. Na seguinte función suma, os parámetros n1 e n2 serven para introducir eses datos na función. A variables n3 é local da función suma. Aínda que queiramos ler o seu valor desde outra función, non será posible.

(defun suma (n1 n2 / n3)
(setq n1 (+ n1 1))
(setq n3 (- n1 n2))
(setq n4 (+ n1 n2))
)

Vexamos o seguinte exemplo. Na función suma introducimos dos valores a través das variables n1 e n2. Concretamente á variable n1 asignámoslle o valor de a e a n2 asignámoslle o valor de b (definidas na función principal io), e a función suma sumámoslle unha unidade a n1, é dicir ao valor de a (2) sumámoslle 1 e quedará 3 . A variable n3 é local, fronte a n4 que é global, e polo tanto un punto crítico na programación

(defun suma (n1 n2 / n3)
(setq n1 (+ n1 1))
(setq n3 (- n1 n2))
(setq n4 (+ n1 n2))
)

(defun c:io(/ a b resultado)
(setq n3 nil)
(setq resultado nil)
(setq a 2)
(setq b 3)
(setq resultado (suma a b))
(princ "\n valor de n3:")
(princ n3)
(princ "\n resultado: ")
(princ resultado)
(princ)
)

Na función principal, o primeiro que facemos é resetear os posibles valores de n3 e n4. Asiámoslle valores a a e b. Non hai motivo ningún polo que deixalas como variables globais, polo tanto definímolas como locais na cabeceira da función, colocándooas á dereita da barra inclinada.

Seguidamente chamamdos a función suma (suma a b), e resultado da mesma gardámolo en resultado:

(setq resultado (suma a b))

Pero que valor gardamos?. Noutras linguaxes de programación pódese definir que parámetro queremos que devolva unha función con return n3, por exemplo. En autolisp non dispoñemos de return, e o resultado dunha función será o último setq que teñamos definido na función:

(defun suma (n1 n2 / n3)
(setq n1 (+ n1 1))
(setq n3 (- n1 n2))
(setq n4 (+ n1 n2))
)

Neste exemplo, o resultado da fucnión é n4, pois é o último setq que se definiu na función. Deste xeito o valor de n4 gardarese na variable resultado, que imprimos posteriormente. Se desde a función principal queremos acceder a unha variable definida como local noutra función, neste caso n3, veremos que non poderemos e a súa vez, teremos claro que o valor que colla non nos vai producir interferencias na variable da función principal no caso de que coincida o nome. Vemos aquí a saída do programa:

Comando: IO

 valor de n3:nil
 resultado: 6

No caso de que queiramos imprimir n4 desde a función principal (ou cambiar o seu valor), poderemos facelo, xa que non especificamos que fose unha variable local, e polo tanto é global. Isto, repito é unha fonte de problemas.

(defun c:io(/ a b resultado)
(setq n3 nil)
(setq resultado nil)
(setq a 2)
(setq b 3)
(setq resultado (suma a b))
(princ "\n valor de n3:")
(princ n3)
(princ "\n valor de n4:")
(princ n4)
(princ "\n resultado: ")
(princ resultado)
(princ)
)

Execución da rutina:

Comando: IO

valor de n3:nil
valor de n4:6
resultado: 6

Para instalar amule empregamos a seguinte instrución desde root:

apt update

apt install amule

En aparencia o programa queda instalado correctamente, sen embargo obtemos o seguinte erro:

../src/unix/sockunix.cpp(143): assert "m_fd != INVALID_SOCKET" failed in OnReadWaiting(): invalid socket ready for reading?

Sen desinstalar o amule, instala os seguintes paquetes:

apt install libupnp6 libupnp6-dev

Proba a arrancalo de novo. Se non funcionase novamente instala tamén os seguintes paquetes:

apt install libwxbase3.0-0 libwxbase3.0-dev libwxbase3.0-0-dbg libwxgtk3.0-0 libwxgtk3.0-dev

Aínda que existen moitas maneiras de baixar o peso, é dicir os megabytes dun vídeo, deixo por aquí o método que emprego eu.

1. HandBrake

En Source escollemos o vídeo que desexamos baixarlle o tamaño

Na pestana Summary indícanos as dimensión que ten o vídeo. Neste exemplo ten 1920*1080 px. Pero ocupa 160 mb. Deberemos de baixarlle o tamaño, basicamente para non arruinarlle o ancho ancho de banda aos usuario que queiran visualizalo.

Pinchamos en Picture

En Storage Geometry, baixamoslle o tamaño ata o desexado. Con un width de 512 mantén unha visualización moi boa. Ao ir baixando o ancho, automaticamente xa adapta o alto (height). Tamén deberemos definir o nome do ficheiro e o cartafol de saída. Fixámonos que o Handbrake cambia a extensión a m4v.

Finalmente clic en Start, para que faga a conversión de tamaño. O novo tamaño do vídeo é de 33.4 Mb. Procedemos agora co ffmulticonverter a convertilo nun ficheiro mp4

2. ffmulticonverter

Empregaremos este software para convertir a extensión m4v a mp4. Se non o temos instalado, podémolo facer coa seguinte instrución:

su root

apt install ffmulticonverter

Engadimos o ficheiro que nos gardou o Handbrake. Clic en Engadir. En converter, escollemos a extensión mp4. Eliximos o cartafol de saída. Finalmente clic en Converter.

Con este software poderíamos evitar empregar o Handbrake, pois pinchado en Máis podemos observar que podemos cambiarlle o tamaño directamente. Sen embargo entendo que é máis sinxelo co Handbrake.

O tamaño final deste vídeo exemplo é de 13.2 Mb, tamaño máis razonable.

3. Publicalo en Drupal

Creamos un novo contido, tipo páxina.

Engadimos o título da nova. Seguindamente en ficheiros adxuntos, subimos ao servidor o vídeo

Desmarcamos o check de Lista. Se nos fixamos aparece debaixo do cadro o enderezo URL no cal está publicado o vídeo. Neste exemplo é o seguinte: http://www.edu.xunta.gal/centros/ceiplabartapose/system/files/AS%C3%8D%20SE%20FIXO_1.mp4

Subimos novamente e prememos en "Desactivar texto enriquecido"

E pegamos o seguinte código, pero en src debemos de inserir a url na cal se atopa o vídeo encomillado

<div>
<video width="512" height="288" controls="controls">
<source src="http://www.edu.xunta.gal/centros/ceiplabartapose/system/files/AS%C3%8D%20SE%20FIXO_1.mp4" type="video/mp4" />
O teu navegador non soporta este vídeo.
</video>
</div>

Finalmente clic en Gardar. E este sería o resultado:

Outro software alternativo para diminir o tamaño dun vídeo: DEVEDE

apt install devede

Estes foron os pasos que dei para configurar o menú do paxina para que fose adaptable ao móbil. Como sempre, con seguridade de pode facer doutros xeitos, esta é unha máis:

1. Instalación do mógulo responsive_menu

https://www.drupal.org/project/responsive_menu

2. Instalación e activación dos módulos context e context UI

https://www.drupal.org/project/context

3. Instalación da librería mmenu

cd /var/www/html/tic/drupal/libraries
wget https://api.github.com/repos/FrDH/jQuery.mmenu/zipball
unzip zipball
mv mv FrDH-jQuery.mmenu-e5df2d3 mmenu

4. Instalación da librería hammerjs

wget https://api.github.com/repos/hammerjs/hammer.js/zipball
unzip zipball
mv hammerjs-hammer.js-563b5b1 hammerjs

5. Instalación da librería superfish

wget https://api.github.com/repos/joeldbirch/superfish/zipball
unzip
mv joeldbirch-superfish-442820e superfish

6. Activar responsive_menu

7. Comprobar que en Informes -> Informe de estado temos mmenu, hammersjs e superfish instalados.

8. No apartado de adminsitracion / responsive design, e dentro del en OFF CANVAS
Escribimos main e non Main Navigation, xa que main é o nome que lle da a máquina. Pódese observar na seguinte imaxe:

Onde pon marchine name:main

9. En Primary menu engadimos o bloque Responsive menu mobile icon

10. En unha páxina monoligüe, podemos activar o bloque horizontal-menu. Sen embargo, nunha páxina plurilingüe non actializa o menú cada vez que cambiamos de idioma, ao idioma desexado. Neste caso, non activamos o bloque horizontal menu, e introducimos o bloque Main Navigation. Pero a súa vez debemos de configurar con CSS a non visibilidade deste bloque no dispositivos máis pequenos, como nunha tablet ou ben nun smartphone. Engadiremos o seguinte código css:

@media screen and (min-width: 0px) and (max-width: 851px) {
 #block-mainnavigation { display: none; }  /* show it on small screens */
}

E tamén para ver a letras en cor branco

#block-mainnavigation ul li a
{ color: white; }

Non debemos de esquecer que ás veces, ao modificar o código css, debemos de valeirar a caché  para que se poida visualizar correctamente no móbil:

/admin/config/development/performance

En ocasións mercamos unha impresora HP moderna. Ao chegar á casa lembrámonos que temos que instalala no noso querido Debian. O que máis fastidia é cando a través de cups non a damos instalado, e tampouco atopamos drivers en openprinting....bueno, pensandoo ben, o que máis fastidia é que teñas alguén na casa que che diga..."isto en windows non pasaba"..

A maneira máis sinxela de instalala, ao meu humilde entender é mediante a ferramenta hplip. O primeiro que podemos facer é asegurarnos que a impresora conta cos drivers para linux. Para iso imos as news de hplib:

https://sourceforge.net/p/hplip/news/2018/05/hplip-3185-release-notes/

Seguidamente baixamos a última versión de hplib:

Abrimos o terminal e dirixímonos ao cartafol de descargas. Despois, dámoslle permisos de execución:

cd ~/Descargas

chmod +a hplib-3.16.7.run

E executámolo, pero antes, debemos de escalar os permisos a root:

./hplib-3.16.7.run

Prememos y, para que engada a despendencias. No modo de instalación escollemos o automatic (a). Confirmamos o nome da Destribución, no meu caso Debian 8.7 (y), seguidamente engadimos a password de root, e prememos un enter. Cando pregunta se instala "/admin/config/development/performance", indicamos y. Seguidamente indícannos as dependencias incrumpridas e aceptamos instalar eses paquetes con un y. O sistema inicia a instalación, sendo un proceso relativamente longo. Finalmente escollemos o modolo de impresora e o porto ou ip de comunicación coa mesma.

Finalmente reiniciamos.

Por unha temporada vou centrarme nas matemáticas de primaria. Como xa sabedes, a mellor de forma de aprender é ensinar, polo que comezo a crear unha páxina web centrada no movemento OAOA. Agardo que vos sexa de interese.

https://oaoa.atio.es

Estamos vivindo unha época de cambio moi forte. Unha época na que ter un título universitario deixou de ser garantía de nada, na que as regras clásicas de como gañarte a vida están en dúbida. Hai moita precariedade laboral e tamén hai un mercado global online no que o inglés abre as portas por completo e no hai moito oco e moitas oportunidades para sacarlle partido ao teu talento e ademais no que toda a formación que poidas querer está dunha maneira ou doutra de forma gratuíta. Internet supuxo un cambio total e a maioría da xente actúa como se non tivera cambiado nada e cambiouno todo.
Jaime Altozano

O vídeo é un recurso maravilloso no ensino. As seguintes páxinas son moi útiles para os alumnos.

https://www.unicoos.com/

https://es.khanacademy.org/

No caso de que xa teñamos LibreOffice instalado e queiramos actualizalo, debemos de eliminar a versión anterior.

1. Abrimos o terminal e escalamos os permisos a root

usuario@debian:~$ su root

(escribimos o contrasinal)

usuario@debian:~$ apt remove --purge libreoffice*

Se despois de desintalar o libreoffice seguen aparecendo iconas do programa no Menú de aplicativos > Oficina, podemos eliminalos desde o cartafol /home/usuario/.local/share/applications/, borrando todos aqueles que comecen por libreoffice

2. Instalamos o libreoffice coa axuda do instalador de paquetes flatpak

Se non o tivesemos instalado na nosa distribución, podemos facelo co Synaptic ou ben co terminal

root@debian:/home/usuario# apt update

root@debian:/home/usuario# apt install flatpak

Unha vez que temos o paquete flatpak instalado, procedemos a instalar o LibreOffice:

flatpak install flathub org.libreoffice.LibreOffice

Sen embargo ultimamente devolve un erro. Polo que alternativamente debemos de descarga o paquete flatpak da páxina https://flathub.org/

Seguidamente, abrimos o terminal, escalamos a root e dirixímonos ao cartafol de descargas e procedemos coa instalación do software empregando a seguinte instrución:

flatpak install org.libreoffice.LibreOffice.flatpakref